Paardenbloem
Taraxacum officinale

De paardenbloem (Taraxacum officinale) is een algemeen voorkomende vaste plant uit de composietenfamilie. Kenmerkend zijn de felgele bloemen die in het voorjaar tot bloei komen, gevolgd door pluizige zaadbollen waarmee de zaden door de wind verspreid worden. De bladeren zijn lang, diep ingesneden en vormen een rozet aan de basis. De wortel is een penwortel die diep de grond ingaat. Paardenbloemen zijn eetbaar; de jonge bladeren kunnen in salades gebruikt worden, de bloemen worden soms verwerkt in siroop of wijn, en de wortel is geroosterd een koffie-alternatief. Medicinale toepassingen zijn bekend uit de volksgeneeskunde; de plant wordt gebruikt als mild diureticum en voor de spijsvertering. Paardenbloemen groeien op uiteenlopende grondsoorten en worden vaak aangetroffen op gazons, weilanden en bermen. Ondanks hun nut worden ze door velen als ongewenst onkruid beschouwd, zeker op grasvelden. Tegelijk zijn ze belangrijk voor bijen en andere insecten als vroege bron van nectar.

• Zaai paardenbloemzaden in het voorjaar (maart-april) of in het najaar (augustus-september).
• Maak de grond los en verwijder eventueel onkruid.
• Zaai de zaden oppervlakkig, op een diepte van ongeveer 0,5 cm.
• Houd een afstand van 15 cm tussen de zaden.
• Bedek licht met aarde, druk voorzichtig aan en houd de grond vochtig.
• Kieming duurt meestal 7-14 dagen bij voldoende temperatuur (circa 15°C).