Wilde hyacinth
Hyacinthoides non-scripta

De Wilde hyacinth (Hyacinthoides non-scripta) is een inheemse, meerjarige bolgewas die vooral voorkomt in loofbossen en langs bosranden. Deze plant staat bekend om haar sierlijke, diepblauwviolette tot blauwe bloemen die in dichte, eenzijdige trossen aan een soms licht gebogen stengel groeien. De bloemen geuren aangenaam zoet en verschijnen doorgaans in de maanden april en mei. Het blad is smal, glanzend en sprietvormig. Hyacinthoides non-scripta wordt zo’n 20 tot 50 cm hoog. De plant vormt fraaie tapijten in bossen waar ze in grote aantallen groeien. De Wilde hyacinth wordt gewaardeerd in natuurtuinen vanwege haar vroege bloei en aantrekkingskracht op bijen en hommels. In borders met schaduw tot halfschaduw komt de plant goed tot zijn recht. Over het algemeen wordt hij niet veel gegeten door konijnen of herten. Naast het gebruik in siertuinen is het belangrijk om niet uit het wild te plukken, want de wilde populaties staan onder druk. De bollen zijn licht giftig bij inname.

• Zaai de zaden van de Wilde hyacinth bij voorkeur in de herfst (september-november), direct na het oogsten.
• Kies een plek in vochtige, humusrijke, schaduwrijke of halfschaduwrijke grond.
• Zaai het zaad vlak onder het oppervlakte; bedek ze met ongeveer 0,5 cm aarde.
• Houd een plantafstand van ongeveer 5 cm tussen de zaden aan.
• Houd de grond vochtig, vooral in het begin.
• Germinate kan traag zijn; vaak ontkiemen de zaden het volgende voorjaar.